Her şiir bilmecedir, çözmeye gayret ister,
Çözülen bilmeceler, sonuçta hayret ister.

Cümlelere gizlenmiş, nice sır, hece hece,
Bulunmayı beklerler, dizelerde öylece.

Çocukça oyun gibi, okuyanlar hep ebe.
Sanki bize der gibi, gel de beni ebele.

Kimi zaman kolayca, baş harflerde görünür,
Bazense pek yamandır, temsillere bürünür.

Bir bülbül avazında, güller için okunur,
Hasrettin çilesiyle, ilmek ilmek dokunur.

Gün gelir ele verir, şikâyetinde neyler,
Mesneviye döner de, aşkı hikâyet eyler.

Süzülür yanaklardan, gönle akan yaş gibi,
Sabır olur basılır, bağrımıza taş gibi.

Mehtabın aydınlığı, sarmalar ruhumuzu,
Aşikâr kılmak için, şifrelenmiş rumuzu.

Bir rüzgâr esintisi, fısıldarken adını,
Görür gibi olursun, sevdiğin o kadını.

Kimi şair pek mahir, düşleri konuşturur,
Kimisi hayalperest, düş peşinde koşturur.

Her şiir bilmecedir, çözmeye gönül ister,
Her gönülse gülşende, sevdiği bir gül ister.