Dağlıca ile aktı yine kanımız
Ağıtlarla kül oldu garip anamız
Kan revana belendi güzel anımız
Yas perdesi çekti Eylül ayımız

Çakallar döşediler yola mayını
Yiğidimin aldılar tatlı canını
Vampir gibi emdiler Türkün kanını
Hazana çevirdiler Eylül ayını

Kaç Eylül yara açtı Türkün bağrında
Kardeş kardeşi kırdı toyluk çağında
Cehalet baş gösterdi düşman ağında
Düşmanı güldürdüler Eylül ayında

Nice çocuk babasız boynunu büktü
Yıkıldı umutları gözyaşı döktü
Sığındığı babası mayınla çöktü
Kuş olup yüreğin de Eylül de göçtü

Kurban olurum size güzel şehidim
Kanınız kalmayacak Allah şahidim
Sinsice döşediler ah ben ne edim
Canınla canım gitti Eylül devirdim

içim yanıyor içim halim çok nice
Kalmadı Türkün sabrı taştı iyice
Göz koyanın kellesi bir kıldan ince
Asılacak dallara Eylül bitince (inşşallahh)

Bir çocuğu ağlatan zalim dünya da
Bayramın kutluluğu bence boş seda
Tek vücut olmadan çökersek ya da
Kalmayacak hiç bir yıl Eylül de eda

her gün bir ananın bir çocuğun ağladığı bir dünya da hiç bir bayram kutlu olamaz .


Ayfer Aydın Tekin