Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım..
İçimde ufaktan bir burukluk oluştu,
Gözlerim hayalinleydi derinden bir iç çektim,
Kalktım elimi yüzümü yıkadım dışarı çıktım
Sahilde yürümeye başladım..
Denize bakarak dalgaları seyrederek yürüdüm.
Ordan bir tane ankara simidi aldım,yanına demli bir çay,
Oturdum kayalıklara çayımı yudumladım,
Martılar acıkmışçasına uçuyorlardı,mas mavi gök yüzünde
Balıklar kayalıklara yaklaşıyorlardı..
Simidi ufak ufak bölüp onlara attım,
Ama içimdeki duygusallığı atamadım,
Aklımda hep sen ve ankara vardı.
Kalktım yürümeye devam ettim,
İlerledikçe sahildeki,el ele gezen çiftleri gördüm.
Dahada duygusallaştım,çiçekleri gördüm koklamaya başladım,
Aynı senin kokun gibi kokladım..
Küçücük çocukları gördüm bir şeyler satıyorlardı,
Banklarda yatan üstü başı yırtık pırtık insanları,
Hayatın; acı olan gerçeklerini gördüm.
Duygusaldım iyice duygusallaştım,
Ve çocuklardan biri yanıma geldi, saçlarını okşadım,
Sevgi gösterdim o tebessümü hoşuma gitti,
Ama hala gece gördüğüm rüyanın etkisindeydim.
Beraber el ele gitmiştik nehir kenarına,
Kır çiçeklerinin ağaçların olduğu bir alana,
Oturduk bir ağacı, altına elimizde sepetimiz,
Serdik soframızı, sen bana bakıyordun ben sana,
Gözlerimizin içinde kayboluyorduk..
Açtık radyoyu ufaktan bir sesle, aşk şarkıları raks ediyordu,
Sırtını göğsüme yasladın, bir elimiz kenetlenmiş bir birine,
Bir elimizde kadehlerimiz..
Ben kokunu doya doya içime çekiyordum,
Aşk şarkılarına eşlik ediyorduk,en güzel duyguları yaşıyorduk
Bir birimizi hiç bırakmayacak, hiç ayrılmayacak gibi.
Öyle güzel bir rüyadan uyandım..
Bir sağa baktım, bir sola, ve sen yoktun.
Yoğun bir duygusallık yaşıyordum,
Bugün bir birimizden, uzak kaldığımızın ikinci günü,
Ve bugün Pazar, ben seni çok özledim,
Ben seni çok özledim yarr…

Hakan Ezel Bayram