3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1084
Okunma
Hatırlar mısın arkadaş
İlk kez salıncaklı bir parkta tanışmıştık
Düşmüştüm dizlerim kanıyordu
Daha çocuktuk o zamanlar
O günden sonra parka hep beraber gitmiştik
Ellerimiz hiç ayrılmamıştı
Düşsem beni yine kaldıracağını biliyordum
Ağlasam herkes bana mendil uzatıyordu ama
Sen omzunu veriyordun bana
Diyordun bana -İstediğin kadar ağla,
Bu omuz,bu yürek hep yanında
Sonra ayrıldı yollarımız
Bir ağacın birbirine kenetlenmiş iki dalıyken
Şimdi uçuşan yapraklara dönmüştük
Gidişin içimde kabuk tutan yaraları da
Söküp götürmüştü
Çünkü sen
Onları iyi eden merhemimdin benim
Hani düşmüştüm ya o gün
Dizlerim kanamıştı
Şimdi içim kanıyor
Gözlerim değil belki ama
İçim ağlıyor
Kimse olmuyor senin gibi arkadaş
Kimse olamıyor senin gibi candaş
5.0
100% (2)
Cevap Yaz