0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
683
Okunma
Bir gülü sevdim,
O gül ki en güzel kokandı,
O gül ki en taze olandı.
Mutluluk bilmeyen gönlüme getirdi mutluluğu,
Sonra aldı bir anda, taa ki hiç kalmayana dek ne gönlümde ne de ruhumda.
Halbuki o kadar güvenilir sarıldı ki bana, o kadar içten.
Ruhu titriyordu elimden tutarken Ankara sokaklarında.
Ne oldu peki? Ne olmuştu. Ne olabilirdi...
