Izdırapların son bulduğunu sanarken
Nasıl oldugunu anlamaya kalmadan
Tek bir kelimeyle dünyasının
Bir anda cehennemine çevirdiğini
bide yetmezmiş gibi..

Kendi odun parçalarını dizerek
Kendi elinle verdiğin ateşinde
Yaklaşmaya çalıştıkça ateşin
Yakar derimi

Derim öyle sertleştiki ateşinde
Yanmak pahasına olsa da etrafında dönerken
Savurduğun küllerin gibi savurdun benliğim

Ateşinde kinin nefretinde büyüyen bu adam
Yeni benliğine kavuştu küllerinde yeniden doğdu
Eziyetler onu olgunlaştırmakla kalmayıp ,
Hüzünle yaşamayı öğrenmekle kalmayıp ,
Yalnızlığa bürünmekle kalmayıp ,
Doğru ayrıntıları öğrenmekle kalmayıp ,
Verdiğin acılar onu büyütmekle kalmayıp ,
Yalnızlığın arkadaşı olmakla kalmayıp ,

Izdırap yoldaşı .hüzün arkadaşı
Hüzünle dertleşip
ızdırapların yolunda yürümeyi öğrenirken
Sensizliğe alıştı bu beden
Varlığın bu bedene artık bir dozdan fazla gelir .
Celal AYDIN