Bu gecede gökyüzü
Sensiz, daha karanlık
Ay, bile görünmüyor ki
Bir ben kalmışım,
Sensiz ve çaresiz
Konuşsam olmuyor,
Sussam olmuyor...
Oturuyorum, öylece
Perdelerin arkasında...
Sesim çıkmıyor...



Çözülemeyecek , bir bilmece
Denklemler, uymuyor ki birbirine
Açıları, ne yasam sadeleştir-emiyorum
Varla yok arasındayım
Sıfır bile değilim. tanım sızım
Sana, gelen bütün yollara
Mayınlar döşemişler
Yola, koyulsam bile
Gene ulaşamayacağım
Uzaktan bakıyorum sadece
Sessiz sessiz...



Sesim kısıldı, bağıramıyorum
Sen duysan bile beni dönüp,
Bakmıyorsun ki
Gözlerimden, akan yaşları
Silmiyor sun ki...
Yetiniyorum, çıkmaz sokaklarda
Hayat ağcına astığım şiirlerle
Gün ve gün tükeniyorum...
Kendimi, bermuda üçgenin
İçinde hissediyorum, nedense
Bu gecede gökyüzü
Sensiz daha karanlık..



Günledir, ısırıyorum dudaklarımı
Yüreğimin, terazisi düştü düşecek
Gözlerimde renk değiştirdi
Katran karası gibi bakıyor..
Hayat, bütün tuzakları,
Bana mı ? kuruyor..
Yüreğimi, yerinden söktün
Sanki....



Ne dünüm var ne de yarınım
Kaybolsam ya birden bire
Alaca karanlıklarda...
İzim bile kalmasın....da
Sana "veda " etmeye bile gücüm yok...
Nasıl ? bir özlem bu ...
Nasıl ? bir sevgi...
Çözemedim, gitti...




Bu gecede gökyüzü
Sensiz daha karanlık...
Bir gün anlayacaksın...
Seni nasıl sevdiğimi..
Ancak, iş işten geçmiş olacak
Belki de koşacaksın
Çığlık, çığlığa ....
Son kez haykıracak ...sın
Ben hayata gözlerimi yumarken..
Son, bir cümle söylemek isterdim
Yaşamın kıyısına veda ederken..
Bu gecede gökyüzü
Sensiz daha karanlık...

Aslı Gül