Onlarda insan değil m
Yaşamak hakları hür bir vatanda
Sevgi dolu yürekleri minicik bebekleri
Gecenin ayazında ağaçların altında
Kimisi çadırlarda gün doğmasını bekliyor
Hangi devlet kabul edecek bu insanları
Yarı aç yarı susuz onlarda insan değil mi
Güzel yaşamak hakları
Kimi umut yolcusu açılıyor denize
Eski sandallarla yarı yollarda batıyor
Ölenlere ne demeli bu zavallılara
Bir yerlere gidip bir hayat kurmak emelleri
Yığılıyorlar sınır kapısına
Karşılarına joplu insanlar çıkıyor
Birde biber gazı küçük çocukların yanıyor gözleri
Ne kadar acımasız insanlar
Utanmadan çelme takan mı ararsın
Düşürmek için kucağında ki çocukla
Vah insanlık vah ne günlere kaldık
Saygının sevginin unutulduğu
Çaresizlik içinde yaşayan bu zavallılara
Yardım edeceklerine daha da kötü davranıyorlar
Ah rabbim sen insaf eğle kullarına
Merhamet ver içlerine merhamet
Onlar savaştan kaçmış yurdunu yuvasını bırakmış
Şimdi perişan bir yudum suya hasret
Sıcak bir yuva özlemi çekiyorlar
Savaş öncesi böyle miydiler
Onlarında varmış tır güzel bir hayatları
İster miydiler böyle perişan yaşamayı
Ağaçlar altında çadırlarda sürünmeyi
Gecenin ayazında sabahı beklemeyi
Uyku girer mi gözlerine yarınımız ne olacak diye
Ya minik bebekler çocuklar üşümesin diye üstlerini örtmeyi
Bir çare bunlara rabbim bir çare
Ancak sen acırsın kullarına sen acırsın
Ayşe Karan