Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Yaprak hışırtılarıydı,
Ürkek bir tavşanın ormandaki adımlarıydı
Bir kurt ulumasıyla tamamlıyordu kendini.

Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
İçinde sadece bir ben olan
Issız, sessiz,
Kimsesi bulunmayan.

Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Kalbin derinliklerinde,
Sevdanın dibe vurduğu
Sabaha kadar uyutmayan, ateş içinde olan

Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Alkollü, şişeleri bir bir deviren
Kimseyi umursamadan, dinlemeden
Sabahlara kadar içen

Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Sadece kalbe hitap eden
Sevgiden başka bir şey demeyen
Gözyaşları yanaklarından süzülen

Bir sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Ondan başkasını düşünmeyen
Onun için ölmeyi bile düşünen
Delikanlı gibi, arkasına bakmadan çekip giden
Sonbahar akşamıydı yalnızlığım
Sensiz geçen, senin gibi sessiz geçip giden…