0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
700
Okunma
eskimiş prangası ki yosmadır çocukluğu
hangi yöne dönse güneydir sahil.
varil dolusu ruj sırtıma ağırdır hanım
pusmuş insan etine, put’tur vasıf.
unutmadım ama hatırlayacağım
bu bir yemindir
zahiren defalarca tövbe edilmiş.
asya’da subaydım ben
göç ettim, sivil!
sübyan hayalim kaç paraydı
altına mı, dolara mı yatmalıydı?
südremekten geliyorum
yine giderim!
bilirsin zehir yutarım
gaseyanım bundandır sanırım
şimdi,
-hatırladım.
