DİLENMEDİM

Kurumaya yüz tutmuş
İçimde bir kaç damla
yağmur suyu kalmış
bir ağaç gibiydim
Bir gün yanı başımda bir ses duydum
Şırıl şırıl akan ümit sevgi aşk suyu
Bir kaç yıl yanyana olduk durduk
Konuştuk arkadaş dost olduk
gizlice sevdim
Günden güne gözünün önünde
kuruyordum
Yanımda o bakışlarıyla çağlıyordu da
Yine de bir içim su dilenmedim

Bir sabah kalktığında gitmişti
Biri suyu baştan kesip alıp götürmüştü
Güneş daha yakmaya
Soğuk daha üşütmeye başladı
Farketmedim onu öyle derin sevmişim ki
Her konan kuş kırıyordu artık bir dalımı
Bazen yıldızlara bakıp görüyordum onu
Zifiri  geceyi yarıp hayali
Güneş gibi çıkıyordu karşıma
Böyle yürekten sevmişim onu
Tanrı bile acırdı halime
Yine de hayalinden bile
merhamet dilenmedim

Yıllar geçtikten sonra
Turnalarla mektuplaşmaya
Rüzgarla konuşmaya başladık
Bana nasılsın diye soruyor
Aynısı gibi kuruyorum bilmedi
Hala onu sevdiğimi seziyordu
Sen nasılsın dedim sordum
Ben koca bir deniz oldum diyordu
sanki
Sevindim

Onca zaman yanındaydım niye
Gizledin beni sevdiğini diyordu
Bilmiyor muydun dedim
Biliyordum aslında dedi

Ben senden sevgiyi dilenmem
Sen istersen okyanus ol
Sevme arama bir daha
Kurumadım yeter yağmurdan
bana kalan o bir damla
Hala aşığım ilk gün ki gibi ama
Senden o kutsal aşkı asla dilenmedim

H.Gürbüz.04.04.2013