Görsel tutkular gülüşünden vurulanlar
Sen tutkulu delişmen çiçek
su kenarında arsız
elin kolun bağlı tutuklu
kararsız sen gibi rüzgarlar esim esim essem mi
der mi
sen hep bana ne dersen
neyse neme lazım
gider mi böyle kararsız
sen bir şiirsen ya konuş
ya da sakla içinde sus söyleme
yeni bir çağ bu
kulaklar tıkanmış
ağızlarda susturucu
vurulur kalbinden ah çıkmaz
sonuçsuz her şey muallakta
hasır altı etmenin vahim sonucu
sen bir yetim vurmuşlar gülüşünü
söyle ki sen sevda isen
dön artık şöyle münasip bir zamanda
bekliyorum dönüşünü
sen hep bana ne dersin
her neyse
bana ne
neme lazım
neyse
örtersen üstünü sapın samanın
öteledinse bu günü
gün geçsin diye
dediysen yarın yarın
bak bu gün bitti
kaçırdın günü
gitti bu gün kararsız
adın silinmiş gitmiş
göğsündeki kafesin kuşları susmuş
yarim yarim dediğinse
o çok önce gitmiş
uzun zaman önceymiş
sen hep bana ne dersen
kararsız
ucu açık günler sökülüp gider
dediysen her neyse
halinden şikayet etme
neyse

Yüksel Nimet Apel

5/Eylül/2013/Perşembe/Bodrum