Bırakıp giderken o gün beni
Gözlerim dolup taşarken ardından
Sahte gülücükle kıvrılırken dudaklarım
Dönüp geriye bakmanı istediğim gözlerle
Uğurladım kalkmayan korlarla seni



Oysa hiç istememiştim gitmeni
Dudağımın ucunda kaldı fısıltı gibi
Dökülmeyen manalarda şaşkınlık vardı
Yüreğim sızlarken bile suskundu
Gururuna yenik düşen bi çare gibi


Dimdik marur güçlü değildi beden
Dizlerim titrerken ayak ucuna kadar
Yığılıp kalmak istercesine
Sen ise bir ses bekliyordun
Ağır adımların ardından
Dönmeyi arzularken
Saklamıştın göz yaşlarını sır gibi


Bilemezdim pişmanlığın sonunu
Bu denli can yakacağını
Gururun aşkı bastıracağını
Beden dilini susturmayacağını
Yok yere sevdamı gömeceğini
Bilemezdim!


Şimdi boynu bükük halde
Zamanın geçmez olduğu an dı!
Göz yaşlarıma hesap verirken
Dönüşü olmayan yolun başında
Pusulayı şaşırmış biçimde
Dönmeni bekler durur gözlerim


Zaman saramazdı yaralarımı
Merhem olamazdı
Liğmelenen yüreği avutamazdı
Çok geç kalmıştı artık
Teselli aramakta
Umut ışıkları sönerken
Yaşamla savaşan doruk noktasında


Ayrılan eller birleşemezdi
Fırtınalar kopuyordu masum bedende
İliklerine kadar ıslatan yağmur gibi
Titreyen ümitleri can çekişirken
Yavaş yavaş tüketeceğini
Bilemezdim...


Nesrin Önem Demir
13. 09. 2015