Beni soran olursa selam söyle diyorsun
Adını ansam bile sorana rastlamadım!
Yüreğim göz göz olmuş yaram derin diyorsun
Buz olup donsan bile sarana rastlamadım!

Muhabbet sofrasında dostlarla oturmuştum
Gönlüm aşka gelmişti bir başka haz bulmuştum
Dilim kopsaydı keşke bir an seni sormuştum
Sağımda ve solumda durana rastlamadım!

Kin kusmuşlar adına naçar kalmış her sözün
Aydınlık günlerine gece çökmüş gündüzün
Boşa feryat edersin kalmamış ki hiç yüzün
Bir gün bile koluna girene rastlamadım!

İnsanların gözünde her bakışın kor olmuş
Gönüllerdeki yerin dikenli bir yol olmuş
Kime sorsam ben seni dilde adın kül olmuş
Bahçelerde gül olsan derene rastlamadım!

İşte böyle arkadaş vakit geldi geçiyor
Gönüller kırıldı mı doğruları seçiyor
Benimde yüreğimde artık her şey geç diyor
Farzet ki bende seni yerene rastlamadım..!

M. Levent ÖZGEÇ
‘GÖNÜL PINARI kitabından’