ağzım diyordu ağzım..ve ağzın
neden bir gemiyi boğmada
ateş sağanağında neden
denizi sağıyor gözleri kızın

bir höyükten kızıl kıyamet ellerimi yeniden kusuyorum
bu kez topuklarımda ağzım
gülüyorum...
konuşuyorum...
tekrar tekrar öldüğüdür kızın
saçlarımı tarıyorum...


iyi bir başlangıç olabilir bu
ustalarla tanışıyorum..
-teşekkürler.. ben midas

karnımda bombalarla dolaşıyorum
…….


ölen atım,doğan çocuk,yağan kar
tütüyor uyluğumda yarım yarım
gökdelen de yalnızdır sanırım
eylülü toprağa gömdüğüm kadar.

atım kadavra,büyürken çocuk /
yaşar mı kar’ı imgelesek
heey! ritüelleriyle deniz
aç balıkçılları da sayarsak
siz de bizdensiniz

ve halâ seviyorum
harplerin savrulup giden ak saçlarını
bir de katliam sanığı bağcıklarını iskarpinlerin
kızıl bir naraysa çocuk avurtlarımda
kulaklarımı seviyorum

-teşekkürler.. ben Midas..halâ yaşıyorum




Emin Çelikli