Masam karışık,masam tozlu,üstelik kafam da bulanık

Toprak kokusu gibi geliğp gittiğin günden beri,etraf hep darmadağınık

Duyuyor musun Ney in sesini,nasıl da içre dağılır

Kızgın ateşlerde yanmış bedene,kalbe,ruha nasıl da üflenir

Yanamıyorsan,yanmalardan bi-haber isen ne diye yanan bulmazsın

En azından bir kahve ile gel yanıma ;40 değil, ömür sonu hatrın olsun

Kalem kelama küsmüş;lakin hâmuş bugün susmak nedir bilmez

Gaflet tecellisi ile sarılmış dört yanı,aşıklar sofrası ndan himmet eyler de gelmez

Göz görmez,nizam bilmez; ab-ı hayat isterken,ahû verirler de yine de kadeh aşk a gelir de içirmez



Ey Ney in sızısından muzdarip,bitap düşmüş . !


Sen misin ki, kadeh kadar aşk a gelemeyen,duymayan,anlamayan

Sen misin ki, kader matbahından payına düşeni alamayan

Ben miyim ki,bunca zahmet de aşık erenleri bulamayan

Hiç olmak bize,aşk sana o vakit . .

Hû dediğimiz her yola,aşk def ine vurduk da geldik . .

AŞK ile . . .


Hâmuş (İsa BAŞTÜRK)