Zalimleri az sözlerle bağlayan,
Mazluma ah ettiren de benim ben.
Bir sel olup deli-dolu çağlayan,
Ömre cefa tattıran da benim ben.

Her yüreğe bir adımla giren de,
Aşk bağından dikenli gül deren de,
Gönlünü post yapıp yere seren de,
Aşa zehir kattıran da benim ben.

Acı ile keder ile dert ile
Bir gün gelir varırız o menzile.
Dikenleri her pazarda gül ile
Bir sepette sattıran da benim ben.

Bilmezsiniz ne hünerler var bende;
Alev bende, ateş bende, kor bende…
Bir hiçim ya kalem elde tütende,
Ozana saz tutturan da benim ben.

Her mananın altındayım söz diye.
Her sevdanın bağrındayım köz diye.
Çok gelini çok ahmağa kız diye,
Verip zurna öttüren de benim ben.

Can pazarı her yer benim sinemde.
Hayat vardır her gecem de günümde.
Bakmayın siz suyum zehir desem de,
Acıyı hoş tattıran da benim ben.