Anlarsın aşkın hüznü düşerse yüreğine
Anlarsın çırpındıkça battığında, derine.

Anlarsın yalnızlığı severse bakışların,
Anlarsın gözlerine bakınca baykuşların.

Gökler iner, yer susar; hayat biter, anlarsın;
Özleminde bin türlü kahır tüter, anlarsın.

Anlarsın gözlerine vurulunca kederin,
Anlarsın hicranını imzalarsa kaderin.

Istırabın sürgünden geldiğinde anlarsın,
Gözyaşlarım kalbini deldiğinde anlarsın.

Anlarsın saçlarını okşadığı an hüzün,
Anlarsın benliğine yâd olunca gül yüzün.

Takvimlerin günleri şaşırınca anlarsın.
Sevdam gözyaşlarını taşırınca anlarsın.

Anlarsın sevabını geçince günahların,
Anlarsın güneşine küsünce sabahların.

Her akşam yollarımda durduğunda anlarsın,
Saatler yalnızlığı vurduğunda anlarsın.

Anlarsın ırmağının çekilince suları,
Anlarsın her gerçekte yaşayıp bin inkârı.

Anlarsın son çareyi zehrinde bulduğun an,
Anlarsın dost bildiğin gülüp geçtiği zaman.

Bensizliğin kahrını ben ölünce anlarsın,
Ölmeyi yüreğimden sürülünce anlarsın…