Kırk yıl izi çıkmazmış fincandan gülüşünün
Hayalini işlermiş atılan kahve suya
Özeti hayalinmiş turnaların düşünün
Rüyana girmek için güller yatmış pusuya
Kahve şiirlerimde kendini bulacaksın


Cezveye naz işlenmiş ateşin nefesi sır
Kahvenin telvesine ümit bağlamış nice
Şazeli’den bu yana geçse de onca asır
Fincan senin sayende yudum yudum behice
Kahve şiirlerimde kendini bulacaksın


Telvelenen düşüme gireceksin kimi gün
Erguvanlar açınca gelin olacak bu il
Itır ıtır tütünce kahve kokusu düğün
Bu eşsiz güzelliğe senin gülüşün dahil
Kahve şiirlerimde kendini bulacaksın


Kaç mevsim senden uzak hasretin girdabında
Damakta izi kalır kahverengi anların
Bu dizeler belli ki sana mektup babında
Sensin efsane gülü kahveli zamanların
Kahve şiirlerimde kendini bulacaksın


Bir fincan kahve olsa kitabım yolda şimdi
Yazdığım şiirlerin hülasası hep sensin
Bana senden yadigar kahve mi çay mı imdi
Zarafet saatine gülüşünle desensin.
Kahve şiirlerimde kendini bulacaksın
Ankara,12.09.2015 İbrahim KİLİK