Giderek
Başka yerlere kaçıyor azizim
Başka yerlere...
Dudak uçuklatır
Kaypak sinsi bir yılandan
Şekere benzerliğiyle alınan zehir gibi
Bam telinden
Seni sana yabancılaşan zam teline
Bu memlekette bu zamanda
Düşünceler bunca ışımaya karşın aydınca azsalar
Olurlar yazamamanın da bir ödülü

İyi ki çok kişiler aşk yazıyorlar
Yazılan dile destan aşklarımız da yaşanandan belli
Günde bir kaçla kalmaz elmanın yarısı
Seven ve sevilen ihtiraslarla ölü, kırk elli

Seven sevilen mecmua, tutkusunda
Aşka düşüşümüzde bir tuhaf
Süngülü, hançerli, yangınlı olup; ölümleyen aşkı çağrışır

Daha aşka düşer düşmez gözü delicilerle kör edip
Kalbi ateşle dağlayıp, sineyi bölük bölük kesip parçalıyoruz
Eh elbette bunca delip parçalanmanın sonu da, vahim olacak

Severken ya gözü göze süngülüyoruz
Ya aşkı bir hançer gibi bağrımıza saplıyoruz
Ya aşkı kalplerimize gömmekle, yürekleri kabirle kaplıyoruz
Ya vicdanımız yangın geçirmekle, yangın yeri bir enkaz oluyor

Böylece sevdiğimiz için ayrılmamayı bağrışır
Parça pinçik hızara böldürürüz…
Veya aşık ve maşuk malımız olduğundan olacak ki namus için!
Canımız kadar sevdiğimizi öldürürüz

Ne olurdu kim bilir, bunca bu olanlara rağmen
Bu hayal enginliğiyle
Ya bir de, umumi ahvalimizi yazsalar?

İyidir yazıp paylaşışla, gelir olmak hevese
Lakin hazır olmadan ukalalıkta bu özgüvende
Boş atıp tutmakla karartır olmak da var işi, geveze

03.09.2015



Günde bir kaçla kalmaz elma yarısı ölü kırk elli/ bu türden günlük olan bir kaç ölümleri anımsatmanın üzerinden, fecaatlerin yazıldığıyla olan manen ölümlere kinayedir.