İşte önünde duran engelsiz açık bir yol,
Düğümleri çözülen serbest bırakılan kol,
Üzerine serpişen ümitler ise bol bol,
Islanıp yağmurunda doyasıya coşamaz,
Gönlünü sevindirip mutluluğa koşamaz.


Usulüne uyarak yürek mesut olmalı,
Saklanan umutları göz önüne koymalı,
Keşkelerin ardından huzuruna doymadı,
Temkinli adımlarla etrafında coşamaz,
Gönlünü sevindirip mutluluğa koşamaz.


Çiğ damlaları gibi yaprakta kaybolmadan,
Onun bunun sözüyle incitip mahvolmadan,
Kadere boyun eğip üzülüp kahrolmadan,
Canlanan duyguları körelirken coşamaz,
Gönlünü sevindirip mutluluğa koşamaz.


Ufacık dünyasında kocaman kalbi varken,
Sevdalı yüreğinin çemberi böyle darken,
Umutsuzluğa mahkum seveni zalim yarken,
Gülücükler atarak kabuğunda coşamaz,
Gönlünü sevindirip mutluluğa koşamaz.



Nesrin Önem Demir
11. 09. 2015