Sevdiğim terk etti, gönül hanemi,
Vurdu bir sam yeli, iz kaldı bende.
Gamzemi çürüttü tuz ile nemi,
Bir âfetin seli, göz kaldı bende.

Bülbülün güleydi avazı nazı,
Cilveden küserdik biz bazı bazı,
Zemheri ayında, yaşardık yazı,
Sen gittin gideli, güz kaldı bende.

Sevdanın mevsimi acep kış mıydı?
Kaf dağı masalı, anka kuş muydu?
Rüzgar gibi geldi geçti düş müydü?
Sevdiğimin eli, az kaldı bende.

Boş hayalmiş visal,vuslat imkansız,
Hem sebepsiz sevdim,hem de zamansız,
Bu nasıl sevdaymış, yandım dumansız.
Bir yangının külü, köz kaldı bende.

Mevsimler yaz ama ,geceler ayaz, 
Kapkara kaderim, olmuyor beyaz.
Ellerim duada, Allah’a niyaz,
Büktüm boynu beli, diz kaldı bende..

Şiir beste tutmaz, heceler darda,
Yazıp yazıp yırttım, ilhamım nerde?
Mızrap firar etti, düzensiz perde,
Pas tutmuş her teli, saz kaldı bende.

Kim ne derse desin,bu aşk bitmez yâr,
Ayrılsak da bir ihtimal daha var.
Mahşeri mizanda kavuşmak da kâr,
"O" sonsuz vadeli, koz kaldı bende.

El derse hevesti, sizin aşkınız,
Biz aşırı sevdik, ondan şaşkınız. 
Ne kadar küs olsak, yine düşkünüz.
Bir sevginin dili söz kaldı bende.

Ne dokundum ne de,kokladım seni,
Her gece hayalde, yokladım seni,
Aşikar etmedim, sakladım seni,
KUL FİGANİ gülü, giz kaldı bende.

Erdem GÜMÜŞ (Kul Figani)
9 Eylül 2015 
İstanbul