Uyur sabahlar kandiller sönünce
Durur havada toz dan bulutlar
Kan akar dudaktan dudağa ,keskin sözler bıçkın lığında
İlâ bir hiçlik var ;bu varlık vuku bulduğu ilk an da
Sahi nedir insan? var olmak nedir?
Hayat bir mum alevi gibi bir rüzgârlık hüküm
Çakıllar batar suyun dokusuna
Bir hafif rüzgarin sarhoşluğu tabiatın kucağında
Her canlı farklı bir zikir içinde
Kurtun ulamasi, yaprakların hışırtısı
Birileri duydu biliyorum
Bu sessizliğin çığlıklarını o karanlığın içinde
Deli eder her sözü
bu yüzden vurulmaz açığa
bilinmez, anlatilamaz
Sahi kaldimi heybelerde helal ekmek tadı
Gözyaşları ve kanla yoğrulmuş kesin bir maya düşmüş ken ortaya
kızıl gece ufkunda uyanacak insanlar
sonra bir belirsizlik boğazında yudum
taştan kesilir tenleri ,kör bıçak bir şükür
Yahut mavi göğün kucağında bir serçe
tüm dünya nimetleri zehirdir bir derece
tek köprü iki yön
işte harita işte ...

Kör olmak engelmidir inanca
gormuyorsan hata kimde?
Denizde yaşayip suyu aramak beyhude
Sende kapalı tüm doku
Gelecek sonsuzlukta tüm mujde
ister inkar et ister dinle
işte harita işte..