Mızıkçı bir notanın bilinmedik bir tınısında
Yapılan son rötuşla üzerime giydiğim
Hadi sorup sorgula bunca hüzün neyin nesi.
Kırılgan dönemeçlerde verilen kayıplar
Bilip bilmeden ayıpladığın onca gel-git
Kocaman bir dolunaydan geride kalan.
Sona ramak kala ne çok saçmalık
Bir o kadar gizem varoluşuna hürmeten
İnsanoğlunun bakir ruhundaki o çalıntı
Yoksunluk mu yoksa inceden nükseden.

Ansızın düştü mü başım öne
Kaşlarım çatık istediğin kadar yadırga,
İçimdeki neşe henüz çıkmadı arşı alaya
Gizil bir tedirginlik elle tutulmaz gözle görülmez;
Kanatları hepten kopuk
Hepten yok sayıldığım tınısı
En vazgeçilmezim yine de
Söz geçiremediğim.

Üşengeç bir sevdanın yol atlası
Tüm o tedirgin yakarış
Duyulmasa da yüreğin sesi.
Muhafız alayı kelimeler
Yalıtılmışlığın geride kalan
O kekremsi tadı muaf tutulmuş bir kez
Aşktan yine de hicrana dönük bir yüz benimki.
Zoru kolay kılan mı
Adı mı imkânsız yoksa da
Hala devinip durur geride bıraktığı ne çok iz
Arabanın tekeri kadar kaygan ve kaypak mı yoksa
Aşk tanrısı muhalif zincirlerin sıkılgan
Hani o mengene sıkarken en derinden.
Ucube düşler varsın yol alsın
Varsın dolansım kâh dilim kâh elim kolum
Bir kez bile görmeden
Görmüşçesine uzağında oysa
Evrenin en karanlık dönencesi.

Tanımsız mıyım ya da vasıfsız
Belki kör bir kurşun
Göğüs çeperimden vurulduğum.
Yatak döşek biçilen hüzün
Efkârı neylerim,
Bir tutam mutluluk mademki bir parçası
Gördüğüm düşün.
Kıyamet alameti belli ki gidişat
Sanır mısın ki sona kalmadı ramak.
Gün ölgün, ruh bitik
Meylerim usul usul.
Tasarrufunda sevginin
Bulamadın mı yoksa hala
Yürek sesinin izini.

Hak bilip konamadığım o hayat dilimi
İçinde çiğnenmiş bir haysiyet kadar
Yara bildiğim tek kimlik oysa.
Ne ise müşkül kılan
Zapt edilmiş bir sevinç kadar nüktedan
O yalıtılmışlık her dem
Yalnızlığa paye verirken terk ediliş.

Bir güfte adını unuttuğum
Tınısı mı yoksa her duyduğumda
Yürekten vurulduğum
Sefil bir kelime olsa da adına aşk denen
Densiz kılındığım bir imge
Her tahakkümünde
Yok bildiğim hele ki
O rötuş dokunmadan şekillendirdiğim gözlerimde.