Ben öldüysem senin için öldüm.
ve ben öldüysem senin ellerinde öldüm:

canın cehenneme demek geliyor içimden:
canın cehennemeeeeeee....
kelimelerin ikinci anlamlarında yaşıyorum seni;
ve kelimelerin anlatmaya yetmeyeceği dar cümlelerimde
bir sen tutturmuşum söylüyorum dudaklarımın hareketsizliğinde...

yaşadıkça bendesin:
korkma sevgili bendensin...

budur bende ki gerçeği aşkın:
sende böyle değilse bırak kader utansın...
Yandıkça ışığı aşkın,
Ve yüreğimde tutundukça bir yanın,
Ben unutmam asla,
sen de unutma;
ne olur...

olmadı demek olmazdı:
bende ki imkansızlığın imkansızlığını bilirsin
pes etmek bana yakışmazdı...
olmadı demek olmazzdı,
olmalıydı,

olacaktı.......

sevdaya ayaklandı yüreğim
olanca varlığıyla aşka gelmişti:
sen ilk değildin tabiki de senden önce de sevmişti...
ama ilk defa
Sen gidersen bir başkası gelir diyerek
rotamı değiştiremedim:
ayrılamadım karasularından
yapamadım...

aklımı başımızdan savuran rüzgarların deliliğine kapıldım:
sende sevdin sandım;
neyse ki yanılmışım...
belki sende öyle sandın
ama yazık yanıldın...

ben şimdi yerimi yalnızlıkla sabitledim:
dert etme sen sağlamdayım...

Birinin öldüğü yerde biri olmamalı asla
öldüğüm yerde gömülmeliyim
öldüm;
yüreğindeydim..
öldüğüm yerde yüreğindeyim....

Ö.D
O.G