Kızamam zamana adalet inancımdan,
Bu dünyadaki tek adaletli kavram,
Kimseye kıyak geçmiyor zaman,
Her saat sürüyor altmış dakika,
Acelen olsa da olmasa da..

Geri dönmek mümkün değil elbette,
Çocukluk yıllarını özlemek de
Zaman bize bir soraydı keşke,
Kalmak isterdik 1989 senesinde

Çocuktum, daha ilkokula başlamamıştım
Anaokuluna yazılmıştım da alışamamıştım
Mahallemiz henüz asfaltla tanışmamıştı
Her akşam eve dönüşümde annem kızardı
Çünkü üstüm başım her akşam toz topraktı

1989 senesinde çocuk olmak,
Rengarenk giyinen abilere özenmek,
Mahallenin büyüklerinden harçlık koparmak,
ve mahalle bakkalında dilediğince harcamaktı

1989 senesinde çocuk olmak,
yazın memleketine dönen
almancı komşuların elini öpünce
mark ve çikolata almaktı hediye olarak

1989 senesinde çocuk olmak,
çok sebebimizin olmasıydı mutlu olmak için
ilkokuldan önce her şeyi sokakta öğrenirdik
yoksulduk tüm mahalle ve ülke olarak
ve bundan asla utanmazdık
Şimdiki çocuklardan kat be kat mutluyduk
ağlardık ama surat asmazdık..