Kahvaltıdan sonra açarım edebiyat defterini.
Kimler yazı yazmış,kimler şiir .
Tanıdık simalar arar insan ,
Sabah sabah bozulmadan moral .


Yazılarından tanıdığım beyler .
Kibar olur erkeklere nazaran bayanlar .
Bir telefonunu bilsem de açsam ,
Yazısını tebrik edip kutlasam .


Şunu biliyorum ,onu tanıyorum .
İyi birine benziyor yazdıklarından .
Semboller olmasa saklamasalar da.
Ahmet bey ,Ayşe hanım diye yorum yazsak .


Bazen istemesek de kavga eder iki kişi .
Saflar ayrılır tutan, tutana .
Çocuklar gibi ederler kavga ,
Hiç yakışık almasa da ..


O der benim şiirime etmesin yorum .
Diğeri şiirden anlamayan gelmesin .
Bir hece ,bir serbest ,
Defterdekiler öğrenir kavgadan bir şey .


Kimi yazı kısmının abonesi,
Bakmaz şiire yazmaz yorum .
Kimisi de yazılar çok uzun,
Şiirdir benim işim der durur .



Yazı da olsa şiir de olsa
Yazanın içindekilerdir yansıyan .
Okurken insan gider yazılanlara ,
O duyduklarını yaşar yazanla .


Bir kaç dost edindim o yanıma kar kaldı .
İnsan ister çok gelsin;geleni ,gideni .
Yurdun dört yanında gelir yazı ,şiir .
Yazı bitince yine yalnız kalınır .


Arılar gibi bir oradan ,bir buradan .
Şiir ,yazı okuyunca gıdamızı alırız .
Bazen hayat bu geliyorum der yanına ,
Mutlu olursun edebiyat defteri arkadaşınla...