Günden güne bozuldu düşünceler, fikirler.
Kim Hak’ta kim batıl da belli değil zikirler.
Bedenler temiz gibi, vicdanı sarmış kirler.
Bir zamanlar bu davaya can verirdi yiğitler.
Şimdi ise meydanda uluyor kahpe itler.

Saflar karma karışık, menfaat ön planda.
Tağuta yaver olmuş yedi başlı yılanda.
Baykuşlar yuva kurmuş albayraklı sılanda.
İçi boş fikirlerle oyalandı bu millet.
Tarihte çekmişti ne eziyet ne zillet.

Kavramlar hastalandı, kelimeler boş mana.
Dünkü dava adamı bu gün uydu zamana.
Kıyamet adım adım yaklaşırken limana.
Ne dur ne durak bilir gün be gün artar bela.
Gafletin çukurunda boğulmaktayız hala.

Alıştırıldı ruhlar zulme alkış tutmaya.
Nefisler dünden hazır her haramı yutmaya.
Şeytan kaç yıl uğraştı Mümini uyutmaya.
Şehvet, para, şöhretin ittifakı kuruldu.
Ahlakı Muhammedî en derinden vuruldu.

Bana ne diye diye tebliğ fikri yıkıldı.
Nefsiler şaha kalktı ruh irşatsız sıkıldı.
Her sözde ben diyerek egoizme takıldı.
Okumuşluk var diye haddi çok aşıyoruz.
Öteyi düşünmeden sorumsuz yaşıyoruz.

05/04/2014 Yaşar TAŞKESEN