4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1108
Okunma
soğuk bir dalganın çıplak ayağına yamayım geceleri
tuzlu teni cenneti
derin suları karıncaları ağırlar
karanlık bir aynanın bakışlarından kopmuşçasına
salınıyorum
yüzüm sirke
gözlerim batmış bir geminin ardında bırakılan liman gibi
ıssız
ışıksız
siyah ceketini giyinmiş zamanın
cebinden dökülen umûda dair ne varsa
onca düğüme rağmen dağınık yakaları
açık önü arkası
saçlarındaki nemli rutubet kokusu bile gitmemiş
dolup taşmış beyazları
kolay söylenen sözlerin ağzından dökülüverir o zor yutulan kelimeler
kâğıttan bir sandalın üzerine işlenip kıçı kırık dalgalar
toprağından sürülür dehliz
mavi tohum
artık
mimlenmiş
açığa alınmış
suratsız seslerin evlâdıdır şiir . . . !
01/09/2015
eMİNeYZAMAN
11;35
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz