6
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1490
Okunma

Üşüyen birine rastladığımızda ona bir ceket giydirirken
üzerini örttüğümüz aslında kendi vicdanımızdır... Yılmaz Odabaşı
Sur dibinde uyur sarhoş serçeler
Sessiz zebella heyula düşler içinde
Bir çığlık kopar da gecenin içinde
Duymaz sarı ışıkları yanan evler
El uzatmaz geçip giden adımlar
Üzüntüden köklerine çekilir çiçekler
Toprak şehvetin azgınlığına ağlar
Taş çatlar arından ama utanmaz sırtlan gülüşler
Bazen bir gün de olsa durmalı dünya
Tersine dönmeli gözden çıkarılan kimsesizlik
Bir tufanla yok olmalı nefsine yenik zalimler
Ve kanayan düşlerine sığınmadan
Güvenle güneş ışığı içmeli mahmur serçeler
Dilek USTA