Sen sen diye diye ben benden oldum
Bir gülüm açmadı kendi bahçemde
Sevinci sefayı cefada buldum
Kaldı bildiklerim eski lehcemde

Cihanda yol olsa uzaktan öte
Koşsam dolu dizgin kaçsam serimden
Yadetmem maziyi düşmem hasrete
Çatlasa yüreğim orta yerinden

Zemheri ayıdır sılamda mevsim
Gurbet yerlerinde kalsam ne çıkar
Yabancı ellerde kayıptır ismim
Yıllarca arayıp bulsam ne çıkar

Meçhullere hibe ettim ömrümü
Beş kuruşluk kâra tamah etmedim
Kırk yamalı çula sardım gönlümü
Yağmalayıp harcadılar bitmedim

Helal iken murdar dedi kediler
Taş yastıkta ipek uyku benimdir
Çöplüklerde ne bulduysa yediler
Canım doğru eğri duran tenimdir

Uzun boylu gölgelere bakanlar
Göremezler aynalarda cüceyi
Sade akıl ile yola çıkanlar
Yardan yuvarlanır anlar niceyi

Kırk yılda bir gelir mucdeli mektup
Kimisi göz atar kimi okumaz
Dost dilli refika gönderir mabut
Gönül amaları dönüp bakamaz

H.AYNACI