Kurudu kaldı elimde kuruyan her şey gibi zaman
Yeşerecek elimde kalanlar zaman vermiyor aman
Peşinde koştukça benden hızlı kaçıyor bu zaman
Yakalamam gerekiyor boşa geçecek bunca zaman

Kuşlar bile uçmuyor zamanın içinde dondu bekler beni
Zehirli fikirler sarmış zamanı kökünde kesmem gerekir seni
Oyup durma zamanı fikirsiz sarmaşıklar zaman yok oluyor ani
Yakalamam gerekiyor boşa geçecek bunca zaman

Ararım vicdanı zamanın içinde hapis kalmış nerede hani
Gölge gibi gezersin sokakları görün sene durma sana hadi
Kör gözler seni bekler dokun sana gönüllere vicdan diril sene yani
Dokunman gerekiyor bedene yoksa boşa geçecek bunca zaman

Dünden umutların kurumuş dallarına dokun vicdan,
Umudun yüzüne bakarak
Şimşek gibi fikirsizlik yıkıyor umudu,
Durma koşsana kuruyan umutsuzluk dalına
Dokun merhametle aksın gözyaşları yürekte,
Yeniden diriliş için umutsuzluğu yeşertsin
Dokunman gerekiyor bedene,
Yoksa boşa geçecek bunca zaman
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)