I.perde



insan
insandır
bildiğinin alimi
bilmediğinin cahili

ister evliya ol ister enbiya
ya arifin / ya ulema
kül / hadsiz hudutsuz
kul / derya içinde âmâ



katre ne görür
ne alır
ne bilir / bildirir
kitaplıkta tek satır



gerçek künyem hiçlik
yokluk düştü payıma
en başından /ancak
deryayı derya anlatır



feryadım bir / tek sen
niyazım senden ulaşır sana
ey yar
icabet sana yakışır
iltica bana



II. perde

kaldır başını
benim ben
sen’i / ben’i
bir / bil

iki yok
bildin işte
iznimle
bir den bir’e gir

başka lezzet arama
yakınlığım lezzetin
aziz ol / aziz kal
ebedi olarak birle
susma / şükret
emanet sende varım
izzetim / izzetin

yansıyan cemalim
müptela ol
bayramın kutlu olsun
habibim
vuslatın mübarek ola
durma
sakın ha durma
çalış
yüz verme sağa sola
doğrusu bu ya
en çok taat yakışır kula


III.perde



İçin / için
bir‘i iste
gönül
bire dön
canı cananda yok bil




IV.


duymalısın ey nefsim
kur’an sana seslendi
cennet, cehennem / sende
bütün âleme halife sen
duy /duy çağrıyı lütfen
sensin muhatap dendi

maksat sensin
ya sin