BOŞ VEREMEM...
Boş veremem senin gibi...
Sana göre belki deliyim bu yüzden.
Bana ne deyip dönemem sırtımı kimseye.
Yüreğim sızlıyor boş veremem.
Çalan her kapının ardına saklanıp sessizce,
Şisstt susun, sessiz olun...demek var sence ama..
Ben bir insanım,
İsteklere hayır diyemem.
Varsa az yada çok ,
Gelenin boynunu bükemem.
Dünyaya kulağını kapatıp sen gibi...
Bana dokunmayan çok yaşasın der geçerim, ama
Bilirim bu yangın yüreğimin tam ortasında.
Komşusu aç iken bizden değildir derken peygamber..
Gözler görüp kulak duyarken
Yangını görmezden gelemem.
Kulu kuldan,canı candan ayıramam,
Fidanı kırıp, hayvana tekme atamam.
Para pulla yatıp, onu ilah yapamam.
Unutamam hakkı, vebali, günahı, ahı.
Makama, mevkiye onurumu satamam...
Ne yaşarsan, nasıl yaşarsan yaşa
Vardır elbet her şeyin bir sonu.
Haram helal ver Allahı’m diyerek,
Yetim, öksüz, kul hakkı yiyemem
Kendi düştü kendi kalsın dersin bilirim.
Sen gibi değilim ben.
BEN BOŞ VEREMEM...