KADER ÇIKMAZINDA

Uzaklarda, çok uzaklarda bir keman sesi
Ezgilerle inceden inceye ağlıyor
Hüzzamdan sesleniyor anılara..
Namelerde bulunca kendini
Işıl ışıl oldu yeşil gözleri
Notalarda aradı yanlız seneleri..
Siper olmuş acılara gülümseyen gözleri
Raksederken gamzesinde hüznü
Bulutlandı özlemler kader çıkmazında...

Acılarla bulutlanan yaşam dünyası
Geçiyorken yılları yaralarla dopdolu
Saklayamaz artık intizarını hisleri
Sessiz çığlıklarda inliyor biçare kaderi..
Meydan okuyor gibi yağmurlara
Bulutlansada gözleri
Sevgiye tutsak fidanlara
Yağınca geceleri..
Nur_u ayn olur yıldızsız düşleri..
Sabahları kucaklar hasret çiçekleri..
Kader çıkmazında..

Geçilmez olmuş seneler
Tutuklu kalmış anılarda ..
İsyanlarda sanki özlemleri
Engel olamaz tutsak olunca
Ruhundaki yangınlara
Küllenmez olur geçmişin izleri
Yaşamın her solmuş sayfasında..
Bulutların ardından yağan kar taneleri
Konfetiler gibi saçılırken kirpiğinin ucundan
Yol olur, iz olur, göz olur
Anılardan arda kalan
Kader çıkmazında..

Elem, keder vuruyor zalim kadere
Gecelerin en ayazında
Yorgun düşünce hayalleri
Yaşanmaz olur yalan dünya
Düşlerinde sahipsiz kalınca
Anılar sahibi olur
Kader çıkmazında...

Canan Melis Bayraktar