1
Yorum
1
Beğeni
4,0
Puan
702
Okunma
Bazen an gelir düşer gözler yere
utanmak nafiledir akan sessiz yaşlardan
razı olunmuştur artık yokluğuna
cevabsız kalan sorulara inat
unutulmuş bir kardelen gibi beklemektir
artık seni hayat
Bırak üşüsün karanlığın mum ışığı
uykusuzluğuma bir yoldaş olsun
rüyalarımda senin olduğun gibi
can olsun canan olsun
ah bu yalnızlık...
ne kadarda yalnızım ben
bukelamun gibi ortama göre değişen
en sonunda kendi kabuğuna çekilen
bir kamlumbağa gibi kaybolan
göçmen kuşlar gibi göç edip duran
kartallar gibi yalnız uçan
avını namusu bilip paylaşmayan...
5.0
50% (1)
3.0
50% (1)
Cevap Yaz