0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
569
Okunma
belkı de son dızelerımi sana yazıyorum
sozcukler tukenmıs kalemım agır
tutunacak kuru da olsa bır dal arıyorum
bakma mutlu olduguma
aynaya gulup ıcıme aglıyorum
bınbır dertle bogusyorum bır bılsen
dısarıya ufacık bır catlaktan sızıyorum
ama ırmaklar gıbı kendıme çağlıyorum
gösterıslı dızelerım yok benım
zaten gosterısıde bılırım sevmessın
adının gecıtgı cumlelerı duyunca kulaklarım
sade bır dıze aklıma gelır bırden
sen kızıl bır atessın
sen umut sun
sen mavısın
’’sen su evrenın en mukemmel şeyisin’’