Dertler depreşipte hüzün çökünce,
Kalmadı, gönlüme diyecek sözüm.
Sızladı yüreğim, inceden ince,
Okyanuslar gibi kabardı özüm.

Boynum bükük kaldı, gözlerim yaşlı,
Baktım ki tarlamın her yanı taşlı,
Bütün bu işlerim kalınca başlı,
Taşıyamaz oldu bedeni dizim.

Elimde sazımın dertlidir sesi,
Bakar sağa-sola çıkmaz nefesi,
Derdi çoktur, kendinin ifadesi,
Ne baharım belli, ne belli yazım.

Gecem gündüz oldu, karıştı zaman,
Hakk’tan başkasına demedim aman,
Herkes çeviriyor kendince dümen,
Gönlümün hüznünü çalıyor sazım.

Dertli, kalemini aldı eline,
Yazdı işte her geleni diline,
Kimse acımadı onun haline,
Onun için çıkmaz oldu avazım.


ERDEMLİ-13 Ağustos 2015 Perşembe
Cafer AKSAY