11
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
2439
Okunma
17 Ağustos depremini yaşamış birisi olarak gecikmeli yazılmış bir şiir.
O gece yıldızlar bir başkaydı. :(
Sağır ediyor bu uğultu
Toz bulutu göçler katar katar gözümde
Bulamıyorum seni
Üzerimde tonlarca ağırlık
Sanki yutmuşum nefesimi
Havasız ,boz bulanık ortalık
Akşam mı oluyor ne
Daralıyor gittikçe limon sarısı ışık
Neredeyim
Niçin kimse duymuyor
Ve neden sağ yanımı sol yanım hissetmiyor
Öldüm mü yoksa
Melekler dahi çığlığıma gelmiyor
Son kez
Sıcak bir buğu düşüyor nefesimden
Bir köpek havlıyor baş ucumda
Umut için mi
Yoksa
Sonsuza kadar uyutmak için mi.
Usulca
Griye dönüyor renklerim
Az sonra puslanır gözümün perdesi
Sahne kapanır seyircilere
Unutulur oyunun arta kalan tortusu
Unutulur yok olan şehrin kesif kokusu
Dilek USTA
Şiirin sahibi
Cevap Yaz