Bir candan gülümsemedin
Bir buse ver dedim vermedin
Cümle âlem içimdeki aşk feryadı ile uyandı
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim

Aşk ile canımı verdim gönlüne
Sen ret ettin gittin körü körüne
İnsan zulüm eder mi canını sevenine
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim

Şafak söker yüreğim sökülür
Gözlerimde aşkımla yaşlar dökülür
Söylesene zalim aşk ne ile ölçülür
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim

Bir geceler aşkımı dile getirdi
Bir ben aşkımızı dile getirdim
Feryat ederek ömrümü bitirdim
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim

Haklısın gülsüz diken olmaz dersin
Gönlünde bir çiçek açmaz dikenim dersin
Gül yüzüne hasret kaldım yüzün göstermezsin
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim

Sayende gam geldi gönlüme misafir oldu
Ayrılık vuslatı yok eder yüreğim yandı kül oldu
Kul Mehmet’im sevilmedin zulüm ile ömrüm soldu
Bir sen duymadın bütün âlem duydu aşkımı
Bütün âlem uyandı bir sen uyanmadın zalim
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)