Nar içinde sessiz izler taşır her hücrem
Dokunma sakın!
Kırılgan kabuğumdan dökülür tanelerim
Sonra ben bile toplayamam kendimi.

Artık sadece farzetmek istiyorum.
Azadeden ziyade,
Elem ve sevinçlerimin tam kararında olduğu,
Semada, ak kanatlı sumru gibi uçmayı.
Her kıtaya kopan kanatlarıma bağladığım,
Barışı ve kardeşliği sunmayı.

Sonra balık olmayı enginde,
Denizin buğulu sarhoş eden iyot kokusunda,
Fosforlu, şımarık yakamozlara öptürmeliyim yüzgeçlerimi.
Mavi yeleli düşlerin ardına takılıp
Eylim eylim süzülmeliyim boy veren diplerde.
Hazinesini bulmalıyım Karun’un
Aç ve yoksullara bayram niyetine.

Siz cam kafeslerde
Derdest edilmiş düşlerinizi izlerken,
Ben yitik günlerin arefesinde
Şiddetli bir rüzgar olup esmeliyim.
Esmeliyim ki,
Cesaretiniz değil esaretiniz kırılsın.

Bir gün verilsin bana
Ya da bir akşam üstü.
Savaş bezirganı örtülü ödleklerin
Kefenini biçeyim zülfikar darbesiyle
Ve
Yer gök inlesin kardeş şarkılarının sesiyle.


Dilek USTA