yürek hoplattı habis kalleşlik de cakası
toparlanmadan vurdu güldü yüze haince
hak tanımaz ki iblis bu kaçıncı vakası
yaptığı zulümleri deşifredir kendince
sessizliğe büründü yer ve gök de usulen
kalpleri kırılmışken koyup gitti küsülen
nifak tohumu eker vicdansız olan kişi
iblisleştiyse kişi fitne fücur’dur işi


kalpleri kaplar acı kıvranır durur beden
bir türlü sönmez ki kor kaçsan son değil zulüm
bin bir dert bürünse de bir kez sorulmaz neden
vicdan merhamet yok ki kayıp da gitti yolum
merak edip de bakmaz hiç acımaz ki gavur
hakka döndüm yüzümü istersen yak da kavur
onun emriyle geldik hiç bulunmaz ki eşi
hak yoldan ayrılanın asla yer tutmaz leşi


inim inim inlerken acıların közünde
bir nebze acımadı çekip de vurdu birden
hiç belli etmese de kin bürünmüş özünde
dayanılmaz olsa da el çekmem ki sabırdan
kalp alırsa hikmeti gönül feraha erer
ettiği kula bedel bir gün önüne serer
beşer emre uymalı yoksa paha çok ağır
rahmet inananadır dinsiz olan da sığır


ettiğin yeter artık bu günün yarını var
gün gelip pişman olman bir derde olmaz ilaç
hesap günü çok yakın sırat köprüsü çok dar
bu alem sana kalmaz gelende gidende aç
heyhat ki boşa çaba kimsenin aklı ermez
izden çıkmış beşeri adamım diyen yermez
çoğumuz nefse mahkum cep dursa da göz durmaz
Allah’tan korkan insan öz kardeşini vurmaz


kof maksatlı işlerle bir yerlere varılmaz
aç elini de iste us ermez hikmetine
Hakkı bil de hak konuş muhkem olan kırılmaz
dinden imandan çıkma güç yetmez diyetine
belki bugün ki yarın gülecek şükrü bilen
mutludur pastasını kendi eliyle dilen
nefis çeker de alır dosdoğru olan yoldan
hakka boynu tam eğ ki kitabı alma soldan…



(06.08.2015) AZAP…