Ne günlerdi be dostum!
Şöyle bir anımsıyorum da ne günlerdi.
Ne zaman hatırlasam doluyor gözlerim
Ve hissediyorum yüreğimde özlemini o günlerin.
Yolda görsek verirdik selamımızı birbirimize,
Komşu da pişer bize de düşerdi ya hani
Annemin pantolonumu yamarken attığı
Düğüm kadar kuvvetliydi dostluklarımız.
Para sadece
O sevdiğimiz pamuk şekeri almak içindi o zaman
Ya da çikolatalara yetiyordu.
Oysa şimdi her şeye yetiyor o para dostum!
Sevgileri,duyguları,umutları ve en temiz hayalleri
Elimizin kiri dedikleri para satın alıyor,
Tüm cihanı kendine köle yapıyor!
Artık
Hiçbir şey yaşamaya değer değil dostum!
Gözyaşlarını siliyor şimdiki hayatı anımsayan geçmiş
Ve görüyorum ki güven herkesten geçip gitmiş
Yerin dibine girmiş göklerde olması gereken saygı,sevgi
Biz öyle miydik ki
Doyasıya yaşardık her şeyi.
Oysa şimdi
Aşk yüreklerde oyuncak olmuş
Saygı gerektiğinde dillere konulmuş
Dostluk çoktan kaybolmuş
Söylesene be dostum!
Bu hayat neden bu kadar acımasız olmuş!