Bir bahardı, içimde başlayan.
Bahçelerden gül nergis kokuları geliyordu.
Bilmezken ben!
Aşkı hissetmiştim, yüreğimde.

Gönlüm!
Birden, aşk bahçesine dönüşmüştü.
İçim, içime, sığmıyordu, o ilkbahar gününde.
Sevmiştim.
Sevmiştim onu ben, bütün kalbimle
Sevmiştim.
Daha ilk tanıştığımız günde.

Bakışarak konuşurken
Bir huzur esintisi, akmıştı içime.
Ve o gece!
Hayallere, dalıp gitmiştim.
Yatağıma yatıp sırt üstü uzandığımda…

Meğer ben!
Hiç olmayacak, bir aşkın hayalinin peşine düşmüşüm.
Boşa ümitlenmişim, boşuna sevmişim.
Her gece boşu, boşuna hayaller, kurmuşum.
Ben!
Buna rağmen hala onu unutamadım.
Ne zaman, aklıma o gelse.
Çarpardır, kalbim...
Ve!
İki damla yaş oluşurdur, kirpiklerimde.

Çıkarmaya çalıştım çıkaramadım onu kalbimden.
İşte yine,dağlara ilkbahar geldi,
Nergisler satılmaya başladı, sokakların köşelerinde.
Aklımda dersen, yine o var.
Güller tomurcuklanmış, nergisler kokmaya başlamış.
Neden
Neden, onun hayali var, karşımda
Neden düşünürüm onu hala.
İlk tanıdığım gün gibi çarpmaktadır kalbim
Dışarıda bahar,
İki damla yaş oluştu, yine kirpiklerimde.
.

3 Ağustos 2015
Ahmet Yüksel Şanlı er