Nadasa bıraktım YÜREĞİMİ...
Boy vermisti ekinlerim.
Kendim topladım hasadımı.
Eledim eleğimi astım duvara.
Bir müddet gözlerim değil,
Toprağım çeksin yağmurları.
Arınsın ,dinlensin.
Uzak dursun yürek degirmenleri.
Nadasa bıraktım işte...
Değmesin kimse yüreğime.
Tek tek seçtim eledim.
Zararlı ne varsa yüregime.
O en çok sevdigim,
Oturup beş taş oynadığım,
Çakıl taşlarını bile....

Nadasa bıraktım YÜREĞİMİ ...
En az dört beş kış geçsin
Karlar yağsada üzerime
Güneşle her zaman şensin
Yaradanı var elbet o güneşin...
Emir verenden sual,
Sorulur mu dersin?
Güçlensin damarlarım
Kimse ayak dahi basmasın
Yeniden yeşerene kadar toprağim
Gülücükleri şen kahkalarıyla
Ekinimin dalları çiçek açsın
Başaklarım tekrar savrulsun
Hışırtısını kokusunu dinlerken
Tertemiz gönül tarlamda...
Selma Çanakçıoğlu 2015