1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
985
Okunma
Bir fenerin ucundan haykıracağız allaha,
Yorganını düşüren toprak,
Almak için doğrulğunda.
Eski bir radyo mırıldanacak,
Umursamadan tükettiğimiz hayata...
Umudun karanlığa saplandığı o anda,
Bir deniz su içmek için,
Kolunu toprağa uzattığında.
Isıtmayacak hiçbir yorgan,
Sıkı sıkıya tutunmuş bir çınarı,
Ayırdığınızda topraktan...
Tekrar tekrar haykıracaksınız
Belki o fenerin ucundan,
"O" denizi susatıp,
toprağı üşüttüğü an...
Hakan ERBAS
5.0
100% (2)
Cevap Yaz