Şafakla doğan Güneş doğduğu yerden ağmaz,
Yazmaya kalksan eğer tarih tarihe sığmaz.

Bir şehit düşer ise toprağa, bil ki eğer,
Şehit toprağı öpse gökler alnına değer.

Yalnız Hak’ka bükülür Hak’ka secde ederiz.
Şehitlik varsa eğer oynarayak gideriz.

Ağlarım da ağlatmam böyle bir kanatkârım,
Tarihe tarih yazan en güzel sanatkârım.

Omuz omuza verdik, altı asır dayandık.
Ne uykulara doyduk ne uykudan uyandık.

Ecdadımız tarihi süngüleriyle yazmış
Mehmedin çukurunu siperlerini kazmış .

Kudretler zebun oldu şeytan gibi davrandı,
Nicesi padişahlar altımızda kıvrandı.

Sükûtun dehşetine örülmüş hudutlar var.
Yetiş yetiş İbrahim kırılacak putlar var.

Kazık dağları takar kanadım da gezdirrim.
Vatana göz dikeni, ben canından bezdirrim.

Ne illet bir baş bunlar kesmek mi lazım ille?
Dikilecek başına bir gün Hudâ-yi sille.

Önden girip arkadan çıkıp giden avcılar,
Nerde adalet kanun? Ey cübbeli savcılar.


Müslümanlar ateşte Yarab bağırıyoruz,
Biz Ömer’i adalet için çağırıyoruz.

Ezan okunan yerde cihan başka cihandır.
Yüreklerdeki iman şefaatır nihandır.

Hey hat nice destanlar yazacak bir adam var.
Kuru otlar içinde yatacağım odam var.

Bilsen kaç asır sürdü hedefi sermeleri,
Kağnıların sırtında götürdük mermileri.

Asaletli milletin tırnağını ezdirme,
Ecdadının üstünde düşmanını gezdirme.

Tarihin ortasına cemreleri düşürdüm,
Ben vatansız bayraksız cehennemde üşürdüm.

HARUN YILDIRIM