Bu günlerde çok suskunsun diyerek,
Kaleme seslendim, kalem yazmadı!
Ömrünce görmedi, silgiye gerek,
Çünkü yazdığını asla bozmadı!

Hep çaba sarf etti, doğruluk için,
Sordu insanlara, böyle hırs niçin?
Yanlıştan, kötüden kaçtıkça kaçın,
Diyerek uyardı, fakat kızmadı!

Dolaştı âlemi, hayatı gördü,
Bir duvar misali bilgiyi ördü,
Bütün canlılara sevgisin verdi,
Böylece âlemi boşa gezmedi!

Söylediğin yaptı, hiç vaat etmedi,
Boş işlerin üzerine gitmedi,
Olumlu bakınca umut bitmedi,
Hayata bir pembe tablo çizmedi!

Dertli, düşüncesin döktü kaleme,
Hayatı anlattı her bir kelime,
Kalemi her aldığında elime,
Hep dürüst davrandı hile sezmedi!


ERDEMLİ-20 Temmuz 2015 Pazartesi
Cafer AKSAY