Bize Cumhuriyet kurup da gittin,
Meclisi de yere çaldılar Ata’m.
Cehalete yumruk vurup da gittin,
Sessizce hürriyet aldılar Ata’m.

Atatürkçüyüz(!) der, hep bir ağızdan,
Helâl lokmaları geçmez boğazdan,
Asılları bozuk, değil yağızdan,
Milletini sürü bildiler Ata’m.

Asılı, vekili tam susturdular;
Üç beş aydını da hep pusturdular,
Kuru ekmeği her gün kusturdular,
İçimize korku saldılar Ata’m.

Ah bir gelip baksan şu halimize,
Fazla yüklediler ham belimize,
Asgari ücretli tek elimize,
Almak için baka kaldılar Ata’m.

Onların korkusu eldeki hortum,
Beş yılda bir geldi, mühürlü kartım;
Sesi kısıyorlar, aslında sertim,
Sana yalan dille güldüler Ata’m.

Yanına gelirler, tükür yüzlere;
Baskı yapmasınlar yeter bizlere!
Ruhlarımız öldü gören gözlere,
Aldatmaca namaz kıldılar Ata’m.

Egemenlik sözde(!) milletin ama
Sabit kafaların gözleri âmâ!
Dursunî yazarsa ensede kama,
Nine başından bez aldılar Ata’m.

Dursun Yeşil –2008