Sevmek odur ki,
Bir gül bahçesinde dikeni sevmek.
Dört mevsim arasında,
Bir tek kışı sevmek.

Dikenli bir teldir sevmek,
Kalbin tam orta yerinden,
Yırtarak atar kini, nefreti.
Ruha vurulan bir nefes sudur,
İşte budur sevmek.

Sevmek odur ki,
Maharet ister,
Tende can,
Canda vicdan ister.

Sevmek odur ki,
Gülen bir yüzün peşinde değil,
Ağlayan bir çift gözün içinde,
Kaybolmak ister.

Mevla’ya bir seferdir sevmek,
Leyla’nın sevdasında,
Köz olur,
Alemler ötesine söz olur, yürek
İşte budur sevmek.

Bir bebeğin muhtaç gözlerinde,
Elma şekerinin çocuksuluğunda sevmek.
Bin özlemle babamın ellerinden tutar gibi sevmek.
Annemin titreyen yüreğine, sımsıkı sarılırcasına sevmek.

Arının çiçeğe konuşu gibi,
Gurbetin hasrete dönüşü gibi,
Bülbülün güle bakışı gibi,
Cananın, bu canı yakışı gibi, sevmek
İşte budur sevmek.

Sevmek odur ki,
Bulutların ardında güneşi görmek,
Karlar altında kardeleni bilmek,
Canı kafesinden çıkarış gibi,
Binlerce yıllık uykudan uyanış gibi,
Bir gül mevsimine uzanış gibi,
Siyahta beyazı,
Kaderde yazgıyı,
Görmektir sevmek,
İşte budur sevmek.

Bir gül mevsiminde...sevmek,
Her mevsim bir gül gibi...O’nu sevmek.